Dag 19 en 20 Otranto - Lecce 60 km 310 mtr stijgen 270 mtr dalen

De laatste dag en de laatste rit is aangebroken. Gisteren hebben we inderdaad een rustdag genomen. Heerlijk een Beachclub opgezocht, 2 bedjes en een parasolletje gehuurd en liggen. Afgewisseld met een zwemtocht in zee, lunch en vergezeld van een goed boek en lekkere muziek. Vandaag stond de laatste rit op het programma. We hadden al gezien dat het niet veel klimmen was en omdat we wisten dat we in Lecce niet in een al te luxe hotel terecht zouden komen besloten we rustig aan te doen. In de hitte fietsen was toch geen ontkomen aan. Na het ontbijt liepen we naar buiten en werden inderdaad geconfronteerd met een warme omgeving. We pakten alles in en gingen op zoek naar onze fietsen die rustig in de parkeergarage stonden. We realiseerden ons dat we in ieder geval voldoende water bij ons moesten hebben. Helaas is kraanwater hier niet goed genoeg voor onze bidons, dus dat konden we niet tappen Jaap wilde al heen en weer fietsen naar een supermarkt 1,5 km verderop. Diana vond dat onzin, in het hotel hebben ze toch ook wel water? Dat vond Jaap allemaal wat ingewikkeld. Diana dus naar de receptionist die haar naar de bar bij de ontbijtruimte stuurde. Met 4 bidons liep ze naar binnen, de dame keek haar aan, Aqua? Si! En de bidons werden gevuld met koud water. No problem. Vol goede moed fietsen we om half 11 Otranto uit. De route was afwisselend. Eerst de stad, daarna landerijen met olijfbomen (helaas veel dode) en na 15 km reden we recht op de kust af. De uitzichten waren adembenemend. We snappen nu waarom de Italianen zich Azuri noemen. De Adriatische zee is echt azuurblauw en de rotsen en kliffen zijn wonderschoon. Na 30 km door diverse gezellige badplaatsjes moesten we linksaf et land weer in. We werden een natuurreservaat ingestuurd wat heerlijk was omdat we onder de bomen konden fietsen. Want ondertussen tikte de thermometer de 40 graden aan. De laatste kilometers waren zwaar, je hebt geen zeewindje meer, de temperatuur is zo hoog dat je het asfalt ruikt. We fietsen via een lelijke buitenwijk uiteindelijk Lecce binnen. Omdat wij, zoals gezegd, wisten dat het hotel wel schoon maar niet gezellig was besloten we eerst de stad in te fietsen en een welverdiend biertje te nemen. En zo geschiedde. We hebben 3 weken door Puglia gefietst. Geen enkele lekke band gehad ( Jaap blij). Heel veel mooie stadjes en dorpjes gezien en vooral heel veel lieve Italianen ontmoet. Wij weten welke plekken de moeite waard zijn om te bezoeken en raden jullie zeker aan naar Zuid Italie af te reizen. Alleen, iet in juli/augustus, dan is het te heet. Morgen gaan we de fietsen ontmantelen en inpakken. Terugvliegen wordt nog spannend, want ze schijnen te staken op de vliegvelden in Italie morgen. Maar dat komt vast wel goed. Dank iedereen voor jullie mooie reacties, wij vonden het erg leuk om deze te lezen elke ochtend. Vanuit Lecce lieve groetjes en tot de volgende fietsreis.