Dag 19, 20 en 21 Sirmione-Verona 62 km

31 juli 2019 - Verona, Italië

We zijn niet weggespoeld op de camping dus we hebben een paar echte rustdagen op de camping aan het Gardameer gehad. Nou ja, rustdagen? Toen wij aankwamen en na de hagelbui Jaap het tentje wilde controleren kwam er een alleraardigste Franse buurman met een stevige hamer omdat de grond nogal rotsig was en de haringen de grond niet in wilden. Misschien helpt een beetje staal? Dat was prefect, echter, de aardige buurman bleek de gevreesde campingsnurker te zijn. Een wolf in schaapskleren. Overdag vriendelijk en behulpzaam en 's nachts de hele camping wakker houden met zijn gesnurk. Maar ook dit is een onderdeel van het campingleven. Gelukkig is er rond Sirmione genoeg te doen dus wij op zondag op de fiets naar het oude centrum. Dan weet je weer warom je op de fiets bent. We laveerden vrolijk tussen alle auto's door tot oude stadspoort van Sirmione. Daar was het lopen over de hoofden, maar we hadden een geheime tip. Volgens de dochter van ons B&B in Passirano was er op Sirmione een strandtent genaamd Jamaica Beach, haar favoriete plek. Dus wij op zoek. Het (schier) eiland oplopend, langzaam maar zeker uit de drukte, langs het water. Totdat het pad ophield en wij door het water moesten. Jaap liet zich niet stoppen en stelde voor om door te lopen over de stenen en langs de buitenmuren te gaan. Dat lukte, dus buitenom door het water kwamen we aan de andere kant van het eiland terecht, even omhoog en ja hoor, het hoofd van Bob Marley op de bar en loungeklanken in de lucht. We hadden onze favoriete strandtent gevonden. 's avonds langs het meer eten waar Jaap Diana naar binnen stuurde om een tafeltje te reserveren wat bij de Italianen resulteerde in een romantisch tafeltje aan het water en dus echt vakantie. Ook de volgende dag lekker op de fiets naar Desenzano, 's middags zwemmen in het Gardameer, daarna weer via de buitenkant naar Jamaica Beach en lekker rustig aan. En ja, dan is het de dag van vertrek, uit met de rust. Na de halve nacht wakker gehouden te zijn door de campingsnurker ging om half 8 de wekker. We moesten alles inpakken voor de rit naar Verona. Ter plekke besloten de campings te vermijden en de rest van de vakanties in hotels of B&B te gaan slapen. Geen snurker meer die ons wakker houdt. Om half 11 zaten we op de fiets. Op papier was het een redelijk vlakke rit, maar er liggen helaas vele heuvels. In combinatie met een graadje of 35 in de volle zon was het best een uitdaging. Gelukkig zijn er wel in elk dorp barretjes waar je een frisdrankje kan nuttigen of je bidon kan vullen. De rit ging verder goed, weinig onverhard pad en na elke klim komt er weer een dal waar je suizend naar beneden af kan koelen. Om half 5 reden wij uiteindelijk Verona binnen waar gastheer Fabio ons even later ontving in ons appartementje. We zitten midden in het oude centrum van Verona, nog geen 10 min. lopen naar de Arena. Heerlijk in de airco, 3 etages tot onze beschikking dus een soort huisje. We hebben weer een paar dagen rust. Donderdag naar de opera in de Arena en de rest van de dagen een beetje cultuur snuiven.  De komende dagen zal er dus weer geen fietsblog zijn maar vrijdag 2 augustus vertrekken we weer richting Venetië en zullen we de laatste 4 fietsdagen weer verslaan.     

8 Reacties

  1. Ceciel:
    31 juli 2019
    Heeeerlijk!
  2. Chris:
    31 juli 2019
    Het blijven vreemde snurkers hoor, die Fransen..
  3. Peter:
    31 juli 2019
    Nou, da’s genieten toch ? 😎😎🔆🌺🌻
  4. Dik:
    31 juli 2019
    Klinkt goed jongens, klinkt als vakantie :-)
  5. Ciska:
    31 juli 2019
    Verona is prachtig. Dus vakantie 🥰
  6. Diana:
    31 juli 2019
    We genieten zeker... heerlijk eten, mooie oude cultuur en... wel toeristen maar nergens hoef je in de rij te staan😉
  7. Yvonne:
    31 juli 2019
    Hehe eindelijk een beetje bijtanken😜
  8. Ruud:
    1 augustus 2019
    Lekker voor jullie!