Zondag 12 augustus, rustdag Arcachon, 0 km

12 augustus 2018 - Arcachon, Frankrijk

De rustdag. Het begon natuurlijk met het bijwerken van het blog omdat verschillende mensen al what's apps stuurden of we niet van onze fiets gevallen waren. Nadat we  alles bijgewerkt hadden, op ons gemak om een uur of 1 richting strand. Gelukkig wisten wij van de vorige avond al hoe wij daar moesten komen. Dat ging namelijk ook al helemaal verkeerd. We moesten de eerste straat rechts hebben voordat de kleine huisjes begonnen. Als ze alleen hadden geschreven de eerste straat rechts dan was het goed gegaan, maar Jaap was op zoek naar kleine huisjes, dus wij steil naar beneden. Het was weer bloedheet en Diana voelde de bui al hangen. Dus zij zei, Jaap zullen we even kijken of we wel goed gaan. Dat was niet zo, wij weer omhoog. Het was gewoon de eerste straat rechts. Vervolgens moesten we doorrijden tot een pad uit een bos en dat moesten wij "crossen". Jaap dacht; dat dat kruizen betekende, dus wij weer te ver door naar beneden. We moesten op dat pad het bos in, waar niet te fietsen viel, lopend kwamen we onderaan een berg. Weer omhoog in de bloedhitte, op zoek naar de ingang van een park. Gelukt. Aan het eind van het park met de fiets een lift in, Jaap onder protest, naar beneden de stad in.

Dit was dus de vorige avond, nu wisten wij hoe we in de stad moesten komen. Eerst nog even lunchen, Diana had haar zinnen gezet op een crêpe, dus Jaap ging gezellig met haar mee. "Je kunt zo'n vrouwtje niet alleen de stad in sturen."aldus deze Edammer. Later door, naar het strand via een mooie winkelstraat waar we in een van de winkels een dame troffen die in strak Markers zei dat ze binnenkort bij haar vriendin in Marken "langes" zou gaan. De wereld blijft klein. Eenmaal op het strand lekker snoezen. Maar, wij hadden niet in de gaten dat de vloed zo snel kwam.Totdat Diana verschrikt opsprong omdat haar handdoek kleddernat werd van het opkomende water. Jullie begrijpen, snel weg en naar de camping om om te kleden voor het avondmaal. Diana  wilde tenslotte nog oesters eten op deze plek. We belandden 's avonds in een mooi restaurant langs de boulevard waar de  oesters zeer vers waren en het eten heerlijk. Nog een soort van Hongaarse spion ontmoet die in Irak gestationeerd was en met zijn gezin even op pad was. Het was een rustige rustdag. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Ceciel:
    14 augustus 2018
    Misschien waren jullie al op het eindpunt geweest, zonder al die verkeerde afslagen?😜😜
    Als de oesters maar lekker waren.