Woensdag 15 augustus, Capbreton, 70 km

Vanmorgen moesten we vroeg op want er stond een lange rit op de planning. We willen naar Capbreton, daar is een Municipal (want alle andere campings zijn vol) waar je niet hoeft te reserveren als je met de fiets en een tent komt. Omdat we niet helemaal zeker zijn of dit wel goed gaat (de Franse slag) willen we een beetje op tijd in Capbreton zijn. Gelukkig was het droog en zaten we uiteindelijk om half 10 op de fiets. Om 10 uur echter weer op de route, het blijft een uitdaging elke dag. We moesten 3 etappes van de Velodysee afleggen. Vandaag leidde de route door de bossen van Les Landes en waren er hier en daar wat heuveltjes te bestrijden. Het ging allemaal voorspoedig en langzaam maar zeker kwamen we meer richting de oceaan. Je kon wel merken dat de dorpjes leven van het toerisme, vaak dachten wij aan Zandvoort of Noordwijk. Het was wel zo dat de bewegwijzering ons regelmatig voor uitdagingen plaatste. Soms stond er een bord met pijl naar rechts, maar gaf de GPS ( die het ondertussen weer goed deed) links aan. Met dat spoorzoeken zijn we wel een beetje klaar. Na 65 kilometer reden we Capbreton binnen. Jaap was helemaal in zijn sas want de route voerde langs de jachthaven waar een typisch jachthavensfeertje hing. Daar wilde hij wel blijven, maar helaas, de camping lag verderop. Diana had al gezien dat de camping aan de route lag, dus dat moest toch te vinden zijn? Dat klopt, de achterkant met een groot hek. Nadat we de hele camping afgefietst waren kwamen we erachter dat de ingang aan de andere kant was, maar hoe kom je daar? Weer terug, weer zoeken, een woonwijk in, fout, terug, uiteindelijk rotonde met bordje en aha... de ingang. Gelukt. Nou... toen Diana vroeg of er een plaatsje was voor een tentje met 2 fietsen werd er erg moeilijk gekeken. De dame wandelde naar buiten, kwam na 10 minuten terug, babbelde in rap frans met haar collega en liep weer weg. Uiteindelijk bleek er wel een plekje te zijn, maar naast een jongerenkamp. Die maken herrie. Diana vond dat geen probleem want rond 11 uur moeten ze stil zijn. Jaap keek wat moeilijk, maar onderzoek op zowel Booking.com als Google had al geleerd dat er geen alternatieven waren. Dus toch maar geaccepteerd. Komen we op het plekje aan, heeft de buurman zijn auto daar geparkeerd en is in geen velden of wegen te bekennen. We hebben de tent naast zijn auto gezet en hopen maar dat hij straks niet over onze scheerlijnen rijdt. Het is de laatste kampeerdag, morgen hotel in Biarritz en de fietsen achterlaten (dat zal wel zeer doen want ze hebben het prima gedaan).