Dag 9 15 juli 2022 Han. -Munden - Altenburschla 71 km

Vanmorgen werden we wakker onder een bewolkte hemel. Gelukkig was het wel droog en de zon brandde de wolken na een uurtje weg. We moesten wederom ontbijten, tent inpakken etc. en uiteindelijk zaten we om 09.45 uur op de fiets. De route ging voorspoedig. De rivier de Weser werd vervangen door de Werra. Dit is een echt fietsgebied. We kwamen vele fietsers tegen. Tot aan Witzenhausen was er geen vuiltje aan de lucht. Stadje in, stadje uit weer het platteland op. Op de route bordjes hadden we wel rode kruizen door bepaalde plaatsnamen gezien, maar daar gingen wij niet naartoe toch? Op een gegeven moment stond er een Duitse man te praten met 2 jonge mensen en hij hield ons ook staande. Gaan jullie naar Allendorf?   Jazeker. Nou dat gaat niet lukken. Er is een brug gesperrt en daar kom je niet overheen. Jullie kunnen 1e links, 2e rechts, snelweg op met veel LKWs, daarna ... Optie 2 ..... Optie 3.... We waren hem toen al kwijt. Oh ja, hoorde wij, toen we weer een beetje bij onze positieven waren. Je kunt ook terug naar de oude brug, deze over en dan langs de B80 rijden over het fietspad. Dat klonk een stuk eenvoudiger. Wij weer terug naar de Altstadt. Bleek die man ons terug gevolgd te zijn en haalde ons in en vroeg pissig waarom wij niet direct die brug over gingen maar eerst naar de Altstadt? Koffie, zei Diana, even zitten en dan de rest. De man was not amused want we hadden zijn bevelen op moeten volgen. Ondertussen klampte hij andere toeristen aan en wij nestelden ons op een terras. Na 10 minuten kwam 1 van die aangeklampte toeristen naar ons toe en meldde dat die Duitser ons aan het zoeken was. Gelukkig zijn we hem niet meer tegengekomen en staat hij nu weer op die driesprong argeloze toeristen te redden. Het bleek een goede keuze, de fietstocht voerde langs de Werra, tussen weilanden, af en toe een dorpje met en zonder terras. Op een gegeven moment passeerden we een bord waarop vermeld stond dat op 29 november 1989 op die plek de Duitslanden verenigd werden. We fietsten dus het voormalig Oost-Duitsland in. In ons boekje staat beschreven dat dit deel wat armoedig over kan komen, wij zijn een andere mening. Mooie vakwerkhuizen in de dorpjes die er verzorgd uitzien en goede fietspaden. Uiteindelijk belandden wij op een kleine hipster camping van wederom een Nederlandse eigenaresse. Er is hier geen receptie, je zoekt een plekkie en stopt geld in een envelop. Verder is alles bio dus echt een plaats voor ons. Van schrik hebben we bij de tent gegeten, voor de boodschappen moesten we wel 4 km heen en terug fietsen, maar dat is dan ook weer duurzaam. Morgen pakken we weer een hotelletje, want na 3 dagen tentje opzetten is een echt bed ook wel weer welkom.