Dag 1 van Portsmouth ( New Hampshire) naar Worcester (Massachusetts)

Vandaag stond er 90 mijl (144 km) op de Cue-sheet. Zoals je kan zien op de ontbijtfoto is de gemiddelde leeftijd van de groep boven 65.

Het team dat ons begeleid bestaat uit 4 personen en is in ieder geval ouder dan wij. Zo heb je Shane met te witte tanden en geverfd haar, hij is de leider en probeert wat veiligheid aan te leren. Dan heb je zijn vrouw Kathi die in het onderwijs zit en als hobby hygiëne heeft. Jaap is blij met haar want op de SAG points zijn we verplicht eerst ons handen schoon te maken met een desinfecterend doekje en vervolgens in te wrijven met hygiënische gel. Een SAG (Support and Gear) point is en punt waar zij staan om ons te voorzien van vers water en fruit of reepjes voor onderweg.

Op een schaal van 1 tot 10 gaf Shane vandaag een 7 qua moeilijkheidsgraad. ( lengte van de rit en stijgingspercentage).  Dan heb je nog Mike, een soort knuffelbeer die al je technische fietsproblemen oplost. Hij was 14 jaar lang werkzaam als fiets-mecanicien. En als laatste Michelle die ook op de SAG points staat en gedeeltelijk mee fietst.

Vandaag dus 90 mijl op de Cuesheet, dat werden er uiteindelijk 94. Mooi gefietst door bossen met mooie huizen hier en daar en Europees uitziende stadjes. Helaas had Diana vandaag een lekke band ondanks de anti-lek buitenbanden. Verder zijn er  2 oudjes gevallen 1 omdat hij in een rooster reed en de ander zat tegen het wiel van de voorganger, Het schijnt dat als dat laatste gebeurt, je niet moet tegensturen  zodat je niet valt. Gelukkig  fietsten ze daarna dapper door.  

Het leuke is dat je soms een mede fietser tegenkomt waar je even mee optrekt en gezellig kletst. Morgen vertel ik wel meer over de overige fietsers. Ze zijn wel oud maar omdat ze gepensioneerd zijn hebben ze tijd om elke week minimaal 300 km te fietsen, wat ze ook allemaal doen. Morgen 65 mijl te gaan met pittige klimmetjes (Diana kan er al niet van slapen). Shane geeft voor morgen een 8. Keep you posted.