Dag 4 van Poughkeepsie (New York) naar Port Jervis (New York)

Volgens de leiding hadden we vandaag een rustdag. Dat betekent 70 mijl fietsen en "maar" 3070 feet klimmen. We mochten uitslapen tot 06.30 uur. De vertrektijd was 07.30 uur. We sliepen in het Grand Hotel in Poughkeepsie, dus Diana vond het tijd om een jurk aan te trekken ipv een korte spijkerbroek en T-Shirt.

In het restaurant bleek dat Ken ( de tandarts van de Blues Brothers) ook goed gekleed was. Aangezien dit het gezelschap opviel moesten Ken en Diana op de foto voor de ingang van het restaurant naast een bord waarop stond dat nette kleding op prijs gesteld werd. Ze zeiden allemaal tegen Jaap "you are a lucky guy". Gezien het late tijdstip van vertrek hebben we nog maar een paar wijntjes gedronken. De volgende dag zou een "rustdag" zijn.

Vanmorgen om half 8 waren we "ready to go" maar de regen kwam met bakken uit de hemel. Het vertrek werd 1,5 uur uitgesteld. Een verstandige beslissing want het werd een perfecte dag. Nadat we de Hudson waren over gefietst werd het echt droog en het landschap veranderde van bos naar glooiend weide gebied waarop veel ranges te vinden waren. We begrijpen nu waarom Ronald en Esther daar zo enthousiast over zijn. We fietsten met de Blues Brothers en Diane en Wayne uit Wales. We are now the International team. Morgen gaan we op zoek naar een passend team shirt.

Gisteren in een Grand Hotel en dan moet je 70 mijl fietsen met diverse toch wel pittige klimmetjes en wat stram aanvoelende benen om te eindigen in een slecht van de Valk motel. Jaap slaat zich er wel doorheen. De tocht was mooi en het blijft spannend om de goede weg te vinden. We zijn nog niet echt verdwaald en dat is al een hele prestatie voor ons.

 Ook de organisatie plaatst foto's van ons op hun site , Via deze link kan je kijken  http://sol1ny.macmate.me/gallery/. Ga naar foto's RTE 14. 

We gaan maar vroeg naar bed want morgen staat er 80 mijl op de Cue-Sheet met 4300 feet klimmen. Na de rustdag in Washington maandag wordt het gelukkig wat vlakker.